Tað at vilja gera tilmæli frá teknokratum til lóg fyri fiskimenn — er tað annað enn fúsleiki at tveita heilar samfelagsbólkur niður í yrkis- og máttloysi uttan haldgóða grund, gjøgnum at javnseta fiskifrøðiligar metingar við grundleggjandi natúrvísindi?
Albert Einstein skal hava sagt at ein persónur sum ikki megnar at greiða frá einum samanhangi so mikið týðiliga og greitt at eitt átta ára gamalt barn kann skilja tað, hevur sjálvur heldur ikki skilt samanhangin.
At rykkja grundarlagið undan tilveruni hjá stórum tali av fiskimonnum og teirra familjum og oyðileggja teirra yrkisleið og innihald í lívinum, alt fyri at handhevja nakrar teoriir um fiskastovnar sum í eina tíð hava havt rásarúm ymsastaðni, tó uttan at kunna greiða skilliga og sannførandi frá orsøkini til slík harðlig tiltøk — er tað vert tann kostnað tað vil hava við sær fyri eitt pikkulítið samfelag sum tað føroyska?
Tað at makthavarar gera munandi inntriv á hvørjum ári í inntøkugrundarlagið hjá hart og erliga arbeiðandi fólki er ikki bara ljótt og átaluvert út frá einum etiskum og professionellum sjónarmiði — tað er í samskiftishøpi ein fallitterklering, og vil í fiskivinnuhøpi eisini máa støðið undan trúvirðinum í teimum grundgevingum sum verða brúktar, vísindaligar elle ei.
Tí hvørki samfelagsligar ella politiskar avgerðir kunnu byggja á vísindi eina. Har eru altíð subjektivar metingar uppií, eisini tá víst verður til vísindi — hví velja júst hesi ella hasi vísindini, og hvat um hesi fakta kunnu skiljast upp á fleiri mátar? Og hvat við øðrum vísindum sum leggja somu samfelagligu spurningar øðrvísi upp? Hví síggja vit ofta í politiskum høpi, eitt nú í spurningum um fiskivinnu, einans tilvísingar til teknokrat-tendensiøs vísindi har fólk kunnu goyma seg aftan fyri avanseraðar formlar sum bara nøkur heilt fáa kunnu fyrihalda seg til?
Mynd:
Upsamenn rokast úti á feltinum. (Maria Olsen Photo)