Manningarnar á fiskiskipum kunnu skjótt koma illa fyri nú fiskirættindi ikki longur eru knýtt at skipum men heldur ‘rættindahavarum’ — fyritøkum á landi, ið ikki neyðturviliga eiga ella reka skip — meðan sáttmálarnir eru við reiðararnar.
Búi Tyril
Fyri manningarnar á fiskiskipum mundi tað ljóða mikið gott at tann nýggja lógin um ‘fyrisiting av sjófeingi’ sigur beinleiðis í paragraf 51, stk. 2, sum treyt fyri at veiðirættindi skulu kunna útskrivast: at lønir mugu vera “samsvarandi sáttmálum við føroysk manningarfeløg”. Tó eru fleiri trupulleikar komnir undan kavi í seinastuni, og vaksandi ógreiði er av álvara við at ørkymla manningar og avvarðandi feløg.
Hóast eina so greitt nevnda treyt í lógartekstinum, verður samstundis sagt aðrastaðni, nevniliga í paragraf 63, at eftirlitsmyndugleikin á sjónum, Vørn, hevur “ikki eftirlit við reglunum ásettar í grein 51 um at skipari og manning á fiskiførum undir føroyskum flaggi, umframt á móttøkuskipum undir føroyskum flaggi, skulu lønast sambært sáttmála sum er gjørdur við føroysk manningarfeløg.”
So tá ið Føroya Fiskimannafelag fær greiði á, aftan á uppgerðir og avreiðingarseðlar og hvørt av sínum, at tær pent orðaðu treytirnar fyri at fáa veiðirættindi í fleiri førum ikki hava verið hildnar, vendir felagið sær til Fiskimálaráðið, ið hevur umsitingina av lógini um hendi. Men har kennir felagið seg mestsum hildið fyri gjøldur: einasta svar frá Fiskimálaráðnum er at tey vísa til Vørn, ið ikki hevur viðmerkingar — og hví skal Vørn kunna hava nakra viðmerking, tá lógin beinleiðis ásetir at júst Vørn skal ikki hava eftirlit við sáttmála viðurskiftunum?
